De boot in met de G Wagon / Gent - Gothenburg

fullsizeoutput_4c48.jpeg

We zijn ongeveer putje zomer en het regent pijpenstelen als we de kade naast de Volvo fabriek aan het kanaal Gent-Terneuzen oprijden. Even voor 14u zal de Fresia vertrekken met een buik vol Volvo voertuigen en 4 auto’s met reizigers. Eén daarvan is onze Mercedes G klasse, ook al eens G Wagon genoemd en onder ons kort ‘de DJIE’. De goesting om te reizen buiten de platgetreden zit er bij Els en ik al lang in. We evolueerden de voorbije decennia van sympathieke chambre d’hôtes naar een afgelegen boshut, tot de laatste jaren kamperen met de motor, altijd een beetje meer avontuur. En de voorbije winter was het dan zo ver, na lang wikken en wegen en een zoektocht langs tweedehands websites verscheen de terreinwagen op de oprit. Oerdegelijk en onstopbaar, en vooral ook comfortabel en veilig om lange afstanden af te leggen. Met een paar toevoegingen (roofrack, luifel, extra electriciteit, uitklap keuken en een bed) en weglatingen (achterzetels, dakspoiler en pompeuze bescherming voor het reservewiel) transformeerde de G Wagon van een patserbak voor rappers tot een bescheiden en sympathieke woonmobiel. Klaar voor ‘overland’ avonturen over de ganse wereld.

Ondertussen glijdt de Fresia rustig door het kanaal tot Terneuzen en volgt de schelde tot Vlissingen. Vanaf daar kiezen we echt het ruime sop en terwijl we wennen aan de vreemde rust aan boord van een schip genieten we van de kookkunsten uit dezelfde kombuis als de bemanning. Nog wat lezen en terwijl de Nederlands kust steeds verder van ons wegvaart wordt het stilaan bedtijd. 36 uur op een schip met een boek en de horizon om je te vermaken vormen de perfecte ingrediënten om de hectiek van het dagelijks bestaan achter je te laten. Wanneer we ’s anderendaags rond 20u aanleggen zijn we helemaal klaar om ons aan de tijd en de natuur over te geven.

De trip naar Zweden (of Noorwegen) maken per boot is wat ons betreft een absolute aanrader. Wij betaalden € 637 voor de enkele reis voor de auto en twee personen in één kajuit. Reserveren kan niet gewoon online, je belt best even om te checken welke boot nog plaats heeft (er zijn er meerder per week), en reserveert vervolgens via email, of zoals DFDS het zelf schrijft:

"U kan de reservatie dienst telefonisch contacteren op het nummer +32 9 269 12 56 van maandag tot vrijdag tussen 08:00 en 16:00. Om een snelle reservering te garanderen, verzoeken wij u het ingevulde reserveringsformulier door te sturen naar paxbookings.gent@dfds.com."

 

Aanmeren in Gothenburg

Na aankomst in Gothenburg volgen we de GPS naar de eerste en meteen ook laatste kamping waar we een reservatie maakten. Een plekje bij het meer en een late zonsondergang - we zijn een flink stuk richting Noorden opgeschoven - vormen het perfecte decor om de meegesmokkelde geestrijke dranken boven te halen. Calvados voor meneer, appeljenever voor mevrouw. Welkom in Scandinavië.

Scandinoverland: De volledige Scandinavië ervaring

fullsizeoutput_4c60.jpeg

In de zomer van 2017 trokken we vier weken lang door Scandinavië met de G Wagen. Zweden, Noorwegen, Finland én Denemarken moesten eraan geloven. Van Lapland tot Helsinki en van de Noorse Fjorden tot de Russische grens.

Reis met ons mee in dit reisverhaal vol tips, boeiende locaties en fijne ervaringen!

Naar het zuiden met de motor op de autotrein

2014-08-16-13.04.49.jpg
Motor op de trein

Motor op de trein

Of op de mototrein zo je wil ...

Edit 2021: De autotrein dienst is ondertussen overgenomen door https://www.hiflow.com.

Het zijn enkel nog motorrijders met grijs haar die zich herinneren dat je in Brussel je voertuig op de trein kon zetten richting Zuiden. Met het verdwijnen van die dienst vanuit Schaerbeek is het idee om je auto of motor op de trein te zetten blijkbaar uit ons collectief denken verdwenen. Geheel onterecht want zeker als motorrijder kan je op die manier een pak verder op reis zonder je zuurverdiende vakantiedagen op een saaie snelweg te slijten. Maar wat kan er precies en hoe werkt het? Mototravel ging op onderzoek uit.

Vanuit Belgie of Nederland zijn er twee mogelijke vertrekpunten: Dusseldorf in Duitsland (met DB) voor wie richting Italië, Frankrijk, Zuid-Duitsland of Oostenrijk wil, en Parijs (met SNCF) voor wie Naar Zuid Frankrijk wil (vanuit Parijs kan je naar Avignon, Biarritz, Bordeaux, Narbonne, Nice en Fréjus-Saint-Raphaël). Voor ons experiment kozen we als bestemming Biarritz helemaal in het Zuiden aan de Atlantische kust.

Om te beginnen reserveer je heel eenvoudig je tickets bij de SNCF op deze website: https://www.hiflow.com (enkel in het Frans, maar zo voor de hand liggend dat dat niet echt een obstakel mag vormen). Geen zin om je beste frans uit te halen? Dan kan je ook een autotrein biljet bij de NMBS telefonisch boeken. Voor ongeveer 180 euro hebben we binnen de 5 minuten gereserveerd en betaald. We kiezen er voor om de biljetten gratis naar huis te laten opsturen. Dat gebeurt binnen de week en wij hadden nog twee weken tijd. Bij het boeken moet je een aantal zaken over de afmetingen van je motor bevestigen. Het enige wat mij een beetje zorgen baarde was de maximale hoogte van 1,5 meter. Onze BMW R1200GSa is zeker hoger, maar als je het scherm losmaakt en eventueel de spiegels eraf haalt blijf je met deze reus onder de limiet. Let wel, je op dit moment heb je enkel een biljet voor je motor, je moet zelf ook nog op je bestemming geraken. Wij kozen ervoor om aansluitend ook biljetten te bestellen voor de TGV naar Biarritz diezelfde dag. Dat is een handig optie, om 11u ’s avonds ben je al in het Zuiden en kan het geniete beginnen. Je kan ook de dag erna kan vertrekken nadat je een nachtje in Parijs hebt doorgebracht, dan kom je rond de middag aan in Biarritz, zowat tegelijk met je motor. De opties vliegtuig of liften hebben we niet uitgezocht.

Bij het pakken van de motor hou je best rekening met de voorwaarde van de autotrein dat losse bagage niet is toegestaan. Dus enkel harde koffers kunnen mee op de trein, al de rest moet je zelf meenemen. Een beetje optimistisch gingen wij ervan uit dat op z'n minst de tent op de motor kon blijven hangen. Als ze er niet afvalt gedurende 250 autostrade-kilometers, dan zal dat op de trin ook wel lukken zeker? Een kleine misrekening, maar daarover later meer. We voorzagen ook een extra tas om motorlaarzen en broek mee te nemen op te trein, en ook tasjes voor de helm.

Gepakt en gezakt ging het op zaterdagochtend richting Parijs. Vertrek rond 10u betekent aankomen rond 13u in Gare de Bercy (in het Zuiden van Parijs). Perfecte timing want we mochten de motor achterlaten bij de trein tussen 13u en 17u30. Alles zat mee en we waren al voor 13u aan het station. Geen probleem, er stond zelfs al een drietal motoren klaar met dezelfde bestemming. De sympathieke begeleider wist ons te vertellen dat er helemaal niets los moet aan de motor om onder se 1,5 meter te komen. Er hangt een bordje tegen een pilaar die de maximale hoogte aangeeft en daar bleef de GSa ruim onder. Als het over de bagage ging is de man echter minder flexibel. Tassen, of in ons geval de tent, die met snelbinders of spanriemen op de motor hangen gaan mee 'op eigen risico', en hij adviseerde ten stelligste om toch maar alles mee te nemen. Op de waarom-vraag komt een duidelijk (?) antwoord: op de trein kunnen altijd vonken van de electrische bovenleidingen springen en de spanriemen doorbranden ... Wat dat dan met de lak, zadel of andere plastic motoronderdelen doet is ons een raadsel. Maar goed, we waren ingesteld op het betere hijs en sleurwerk dus die tent kon er ook nog wel bij. Nog even een handtekening op een formuliertje waarop bestaande schade aan de motor is aangemerkt en we kunnen weg. Dat laatste lijkt eerder een formaliteit bedacht door een ambtenaar die nog nooit in een station geweest is want het blijft bij twee kruisjes voor een kras en een loszitten stukje plastic. De gedeukte kleppendeksels links en rechts en andere ‘gebruikssporen’ van twee weken off-road in IJsland zijn blijkbaar niet het noteren waarde. Al bij al gaf vooral het personeel ons wel het nodige vertrouwen. Op eenvoudige vraag werd in detail uitgelegd hoe de motor zou vastgemaakt worden (met speciale, onbrandbare, riemen) en onze motor is zeker niet de enige die op de trein gezet werd of terugkwam. We zagen onder andere een fancy Can-Am staan en enkele prijzige Harley’s veilig van de trein rollen.

Eens de motor afgeleverd namen we een taxi naar Gare Montparnasse waar we later die middag een TGV zouden nemen. Metro had ook gekund maar we willen het sleuren met tassen, laarzen en helmen toch een beetje binnen de perken houden. Op dezelfde reden stopten we de gehele zwik in een baggage locker in het station terwijl we de buurt van het station verkenden en een hapje aten. Als je al die zaken begint op te tellen dan loopt de rekening wel op, 7 euro hier en 12 euro daar,  200 euro TGV (voor twee) en straks in Biarritz moeten we ook nog in het stadscentrum geraken en natuurlijk een hotel betalen. Dus een grote besparen tegenover zelf rijden doe je niet.

De rit naar het Zuiden verliep vlotjes. Terwijl we tegen 300 km/u door Frankrijk gleden vroegen we ons af hoe we 5u 30 min onderweg gingen zijn. Een dik uur na vertrek zijn we al bijna halfweg. Het antwoord volgde snel: Hoe verder we van Parijs verwijderd waren hoe trager de trein ging rijden. Eerst viel de snelheid terug naar 150km/u en dan volgende er een reeks tussenstops. Maar stipt om 10u45 rolden we het bescheiden station van Biarritz binnen. Twee haltes verder zoud de trein aan het eindstation Hendaye aankomen, vlak bij de Spaanse grens. Een taxi te pakken krijgen bleek op een zomerse zaterdagavond niet zo evident en toen we meer dan een half uur later nog steeds stonden te wachten besloten we op de net aangekomen lijnbus te springen. Op die manier kwamen we ook tamelijk vlot en voor 2 euro in plaats van 15 euro bij ons hotel in centrum Biarritz. Wij checkten in bij Hotel Oxo en vonden dat perfect. In het centrum maar toch rustig, netjes en aangenaam en niet te duur (ongeveer 90 euro).

Op zondag voormiddag namen we de tijd voor een bezoekje aan de stad en aten we een hapje in de buurt van 'Les Halles'. Maar zo tegen 13u begon de motor microbe toch flink te kriebelen, wetende dat we ons stalen ros vanaf 12u mochten ophalen aan het station. Dus bagage oppikken en taxi richting station!

Daar aangekomen zagen we de beemer netjes staan op een afgesloten terrein. In ruil voor de papieren die we bij aflevering kregen, overhandigde de vriendelijke dame in het kantoor ons de sleutel van de motor. Ze wandelt even mee op de poort te openen en enkele minuten later staan we op straat met een motor die tip top in orde blijkt. Nog even de losse baggage opbinden en de reis kan nu echt beginnen.

Met welke kosten moet je rekenen? (prijzen bij benadering op basis van onze ervaring in de zomer en  twee weken op voorhand geboekt)

  • Treinticket motor: 180 euro

  • Ticket motorrijder: 90 euro

  • Taxi van Gare de Bercy naar Gare Montparnasse: 13 euro

  • Locker: 7 euro

  • Bus naar hotel in Biarritz: 2 euro

  • Overnachting: 90 euro

  • Taxi naar station Biarritz: 12 euro

Links:

Dag 3: Westwaards richt Oostkantons

Net zoals het een tijd duurt om in het hart van de stad te komen, zo ben je ook wel even onderweg eer je terug in het open veld bent. De route neemt ons Zuid-Westwaards in de richting van het Eifel natuurpark. Over de Rijnvlakte langs provinciale wegen komen we goed vooruit en genieten tegelijk van de wijdse omgeving. En even plots als op de heenweg gaat het landschap weer over in het heuvelachtige Eifel. Zin in een kop koffie? Stop dan zeker in het historische centrum van Nideggen.We karren vrolijk verder richting Hoge Venen en Oostkantons en voor je het weet zien de dorpen en straten er weer helemaal Belgisch uit. Even langs in de lokale supermarkt en we hebben alles voor een picnic. Het vinden van een picnic plekje verloopt iets minder vlot en na we omzwervingen langs de Vesder en voorbij de enduro terreinen van Bilstain poten we ons neer op een schaduwrijk pleintje bij de kerk van Thimister-Clermont. Geen zin om te klooien met een Zwitsers mes? Dan kan je op datzelfde pleintje terecht in Le Fourquet waar ze een democratische dagschotel serveren (ook op terras). Wij sloten de toeristische rit hier af, de snelweg bracht ons terug op tijd naar huis voor het avondeten. Wie meer tijd heeft kan van hieruit verder met een rit door zowel de Belgische Ardennen als het Haspenhouwse land van fruit en andere boomgaarden.

Interessante links:

Dag 2: Op zoek naar de bron van de Sieg

De Bron van de Sieg

De Bron van de Sieg

De Sieg is in deze buurt nog slechts een uit de kluiten gewassen beek, maar omdat ze gisteren de bron was van veel motor plezier verdient ook de Sieg een vermelding in onze bronnen special.  Op zoek dus naar de bron van de Sieg. Wikipedia vertelt ons dat we de oorsprong van deze rivier moeten gaan zoeken in het dorpje Walpersdorf  Zoals de meeste rivieren komt ook de Sieg niet zo maar opborrelen op een dorpsplein. We zullen het wat verder moeten gaan zoeken in de ietwat hoger gelegen bossen waar tal van bronnen ontspringen. Ondanks de coördinaten die we op het internet vonden, vraagt het toch nog wat speurwerk om het juiste pad te vinden. Daarbij leren we dat de bossen hier doorkruist worden met tal van onverharde weggetjes die, voor zover we konden vaststellen, helemaal legaal verkend kunnen worden. Trail rijders met een dagje extra kunnen hier gerust de baggage in het hotel laten en met een goede kaart de bossen gaan verkennen. Hou het wel een beetje rustig en beschaafd, dan kan je misschien, net als wij, een reetje door het bos zien huppelen. Een gelijkaardig pad brengt ons uiteindelijk tot de (of een) bron van de Sieg. Zo'n anderhalve kilometer bosweg, gemakkelijk bereidbaar met een zwaarbeladen BMW GS (twee personen met baggage), dus doenbaar voor iedereen met voldoende grondspeling om een gemiddelde stoeprand op te rijden.

Na dit stukje light-off-road avontuur cruisen we door het Rothaargebirge langs alweer de mooiste en leukste motorwegen. Hoe verder Oostwaards je gaat, hoe minder verkeer je tegenkomt. De route neemt ons vervolgens terug in Noord-Westelijke richting door nog meer bergachtig gebied, een beetje de Ardennen in het groot. Verderop komen we twee keer langs hoogelegen uitkijkpunten, de perfecte plek om de mooie natuur te overschouwen en iets te drinken. Een idee dat blijkbaar veel motorrijders hebben want op een zonnige weekend dag staat de parkeerplaats hier steevast vol met tweewielers allerhande.

Voor de lunch kunnen we andermaal niet weerstaan aan de geneugden van een Gasthof (Gasthof Kramer, net voor Nuttmecke) met terras en een bord: 'Biker Wilkommen'. Genieten van de zon en wat verfrissing. De rest van de rit zal ons richting Keulen nemen. Ideaal voor wie de rit wil combineren met een kleine city trip. Keulen is een bruisende stad met tal van leuke eethuizen en terassen. Langs de Rijn vind je de oerduitse biergartens met serveuses in traditionele klederdracht, een kilometer naar het Westen bevinden zich de hippere tenten waar het jonge Duitse volkje zich bij ons bezoek op zondagavond vergaapte aan parade van luidruchtige supercars. Nadeel is wel dat je bij het aanrijden van de stad al zo'n 30 kilometer op voorhand op mooie maar tamelijk drukke wegen terechtkomt (met flitspalen), en dat is toch een contrast met de Hansje en Grietje bossen in het echte Bergisches Land.

Interessante links:

Dag 1: Van Hasselt tot Siegen

Bij het buitenkomen van het hotel blijkt het toch nog behoorlijk lentefris, maar de zon maakt zich al op om onze motorpakken op een aangename temperatuur te brengen. Ideaal motor weer dus, en al snel rollen we de ochtendzon tegemoed. De eerste etappe van de trip gaat gewoon snel en efficient Hasselt uit richting snelweg om het echte startpunt van de route in Aken te bereiken. De GPS instellen op de start van de route Aken-Siegen volstaat op je tot daar te brengen. Ben je op tijd in Aken (bvb om 10u) dan heb je nog de tijd voor een bezoekje aan de Dom dat is meteen de plek van waaruit we verder gaan rijden. In de autovrije straten rondom de Dom kan je ook terecht voor een kop koffie, al dan niet op een terrasje. Van hieruit vertrekt de route richting Zuid-Oost de stad uit en na een paar buitenwijken kom je meteen in het groen terecht. Langs de Noordelijke kant van de Eifel geniet je van de eerste bochtenseries, maar dat zal nog maar een voorsmaakje blijken van wat komen zal, we rijden rond Keulen langs de Zuidkant en dat betekent dat we door Bonn zullen passeren. Voor we de voormalige hoofdstad van West-Duitsland bereiken doorkruisen we echter eerst de Rijnvlakte. Deze machtige rivier heeft ervoor gezorgd dat het Eifel gebergte abrupt overgaat in een vlakte vol velden. Je voelt je eventjes ergens in centraal Frankrijk. Honger? Dan is Traditionshaus Zur Linde in Swisttal een aanrader, als je van traditioneel Duitse keuken houdt natuurlijk.

De passage door Bonn is niet toevallig gekozen, dit is namelijk ook de stad waar de rivier de Sieg uitmondt in de Rijn, en die rivier zal ons voor de rest van de dag vergezellen richting ... Siegen. Eerst moeten we echter de stad uit, de buitenwijken lijken eindeloos uit te lopen, tot we links afslaan, door een wijkje rijden en vervolgens de natuur induiken met twee haarspeldbochten. De bijrijdster van dienst kant ophouden met de studie van de lelijke Duitse architectuur, nu is de fun opnieuw aan de piloot. Vanaf hier gaat het langs de Sieg en over de flanken op en neer tot Siegen. Een volle namiddag stuurplezier met een stadje links en recht voor de afwisseling. Puur genieten!

Siegen mag dan al een tamelijk uit de kluiten gewassen Universiteitsstad zijn, veel valt er niet te beleven. We kozen dan ook voor een rustig Hotel net buiten de stad waar we getrakteerd werden met een overdosis asperges rechtstreeks van bij de boer on de streek.

Interessante links:

Het Bergisches Land, waar Teutonen thuis zijn

Dit is een moto tripje voor elke motard die ondertussen de Abdij van Maredsous blindelings kan vinden en de bochten rond La Roche persoonlijk bij naam kent. De motard ook die de grens al eens over stak naar het Eifel gebergte maar nu op zoek is naar een alternatief. Het Bergisches land is zo'n alternatief. Oostwaards rijdende voorbij Keulen kom je in een motor walhalla terecht waar plezante stuurweggetjes, haarspeldbochten en snelle zwiepers verbonden worden door heerlijk ruikende bossen en links en rechts een Gasthof om de inwendige mens te versterken. Ietsje verder weg dan de klassieke Ardennen trip maar ideaal voor een weekend met een of twee dagen extra. We vertrokken voor deze route vanuit Hasselt. Wie aan de ander kant van het land woont kan de avond tevoren vertrekken en in de stad van de smaak logeren, er zijn daar comfortabele tot luxueuze hotels bij de vleet die je graag ontvangen.

Alles artikels en routes van deze motor trip door het Bergisches Land vind je hier.

Bezoek aan het DDR Motorrad Museum Berlijn

In het hartje van Berlijn vind je tussen de terrasjes een verrassend motor museum, het DDR Motorrad Museum. Een verborgen pareltje met een uitgebreide collectie perfect gerestaureerde old- en young timer motoren en scooters van Oost-Duitse origine. Denk aan merken zoals IWL, MZ, DKW, Cezeta en Simson. Je zal verbaasd staan welk een mooie motor- en scootergeschiedenis er in het voormalige Oost Duitsland opgebouwd is. Het museum ligt op een ietwat onverwachte plek een boogscheut van de Alexander platz en midden tussen de terrasjes. Een Simson scooter (met grote wielen) voor de deur lokt bezoekers. Die scootertjes doen het trouwens vandaag de dag nog goed bij de Berlijnse hippe jeugd omdat ze een pak sneller rijden dan de moderne 50 cc-tjes. Eens binnen lijkt het even of het museum maar een zakdoek groot is met een 10-tal vehikels en een mooie opengewerkte motor. Maar eens je de trap afgedaald bent kom je in een ware grot van Ali-Baba terecht die zicht uitstrekt over de kelders van de aanpalende panden.

Hier kan je zeker een paar uur doorbrengen als fan, wij moesten het spijtig genoeg met een blitzbezoek van een klein uurtje doen.

Geniet van de foto's: