Plastique was lichtjes in paniek deze morgen toen bleek dat we een beetje te laat waren vertrokken naar het museum annex fabriek. Bovendien bleek de reis naar Pontedera een beetje verder dan we dachten. Diepken had nu net voor deze trip geen route voorbereid maar gelukkig heeft een brave Pontederiaan ons hoogstpersoonlijk begeleid tot aan de poort van het museum. Donc, pas de problème ...

Inderhaast werden we rondgeleid door Maria Luisa Barbucci die zo Italiaans was als haar naam liet vermoeden. Enrico Piaggio was gene simpele, dat is zeker: boten inrichten, treinen bouwen en vliegtuigen om na de oorlog aan de scooter te beginnen. We hebben alles mogen zien , voelen en in zeer Italaans Engels uitleg gekregen over 'il paperino' tot de PX, de meest verkochte scooter ooit.

Na een zeer warme wandeling en een grondige identiteitscontrole werden we binnen geleid in plant 3, waar GTS'sen en PX'en worden geassembleerd. Wij allemaal waren danig onder de indruk en vonden het razend interessant. Omgekeerd deed het ons deugd te merken dat de mensen van Piaggio (van gidsen tot receptionisten en werknemers daar) evenzeer onder de indruk waren van onze tocht. Er werd nog efkens geshopt, cadeautjes hé, en dan pizza à volonté in de volle zon.

Langs de bergflanken nog een ritje, ja we krijgen er maar niet genoeg van, tot in Lucca en terug naar Tirrenia om een zwemmeke te doen.

En nu, het laatste avondmaal. Het zit er op want morgen nog enkel de scooters op de vrachtwagen en wij zelf het vliegtuig op. Negen mannen met hun scooters vertrokken vorige vrijdag zondar dat zij elkaar allemaal zeer goed kenden. Een week later ligt dat toch een beetje anders. En wel in zoverre dat we nu enkel nog twijfelen of het de volgende keer Lourdes dan wel Venetië wordt. Op de reünie zullen we er wel uit geraken.

Allemaal zeer hard bedankt ! We zijn onder de indruk dat blijkbaar onze site meer dan 1000 keer per dag werd bezocht om onze reis te volgen. Wij hebben ons geamuseerd en jullie hopelijk ook.

Ciao en bedankt Rudy !